Eseja Finaliste: “Unë zgjedh Bashkimin Evropian” – Angela Bajrami

Në kuadër të projektit “I choose EU”, në vijim botimi i një ndër eseve finaliste.

 Shqipëria është një shtet që fizikisht ndodhet në kontinentin evropian, mirëpo me mendësinë që ka, është në një planet tjetër të përhumbur. Lind nevoja për ta konstatuar këtë fakt, pasi shumica e shqiptarëve ndihen kaq krenarë për këtë vend ku jetojnë, edhe pse zbatimi i të drejtave të njeriut, që është elementi më i rëndësishëm i të qenit evropian i vërtetë, është tepër i anashkaluar.

Jetojmë akoma të mbyllur në një kuti, duke qendruar indiferentë me botën përreth nesh, duke jetuar me idenë se jemi të detyruar të pranojmë çdo gjë siç është. Aq shumë e kemi marrë të mirëqenë se ky vend nuk bëhet, saqë e vetmja mënyrë për të mbijetuar është të sillemi si të tjerët që vazhdojnë veprat e gabuara nga ideologjitë e kota të mëparshme. Duke e çuar edhe më tej këtë situatë, rëndohen gjërat sa njeriu bën edhe krime të rënda duke mos e kuptuar. Për ta demostruar këtë fakt, do të sjell shembullin e mirënjohur të korrupsionit.

Korrupsioni është një ndër fatkeqësitë më të vështira për t’u eliminuar nga populli ynë. Kjo për arsye se nis që nga gjërat e vogla me dëshirën tonë, si p.sh.: dhënia e kafes dikujt për të kaluar rradhën në një shërbim me shumë ngarkesë njerëzish, e deri te dhënia e ryshfetit me ose pa dëshirë nëpër fakultete për të kaluar provimet. E mos të përmendim edhe më tmerrshëm se kaq, korrupsioni nëpër spitale, ku rrezikohet jeta e njeriut. Në këtë histori, disa njerëz fitojnë dhe disa humbasin shumë, shkelet dinjiteti njerëzor, të drejtat e tij bazike të shumta si i arsimit, jetës, lirisë etj.

Sa herë janë bërë përpjekje për të hyrë në BE, janë shfaqur problematikat tona. Ekonomia shumë e ulët e qindra mijëra familjeve tregon për shkujdesjen e përdorimit të politikave të duhura për rritjen e punësimit, asistencave dhe pensioneve. Është mjaft ironike fakti që një pjesë dërrmuese e shqiptarëve, duke jetuar në një vend me shumë resurse natyrore, janë në gjendje më të keqe se në Afrikë, se këtyre të fundit edhe u vjen ndonjë ndihmë, ndryshe nga shumë fshatra të thella shqiptare me një numër të konsiderueshëm banorësh që janë harruar aty për vite me radhë pa asnjë shpresë apo zgjidhje.

Përveç gjithë këtyre halleve që ngadalësojnë procesin tonë të integrimit, duhet të përmendim edhe paragjykimet, stereotipet dhe tabutë që ekzistojnë në mendjet e shumicës që janë shumë të rrezikshme. Mjaft meshkuj hiqen si liberalë duke thënë që jemi dakord që femra të ketë karrierë, por në të njëjtën kohë, rrinë nëpër kafene të rehatuar dhe vijnë në shtëpi duke kërkuar llogari për punët më imtësore, duke e konsideruar femrën si shërbëtore akoma sot e kësaj dite. Profesionet që janë të meshkujve mbeten të tyre dhe anasjelltas. Nuk pranohet nga shoqëria që një femër të jetë shofere autobuzi apo një mashkull të jetë pastrues shkollash. Gjithë këto kufizime, të vogla apo të mëdha, na largojnë më shumë nga parimet evropiane, nga barazia gjinore. Asnje gjini nuk është superiore mbi tjetrën, secili duhet të gëzojë të njëjta të drejta, mirëpo kjo nuk është akoma shumë e qartë tek populli ynë.

 Kohët e fundit, morëm më në fund një lajm pozitiv, i cili ishte hapja e negociatave dhe perkrahja nga disa shtete si Gjermania. Ajo çfarë është e rëndësishme është që të vazhdojmë të përpiqemi derisa të arrijmë të hyjmë në familjen e madhe evropiane, ku përveç zhvillimit ekonomik si vend, do kemi një zhvillim në idetë dhe mentalitetin e çdo familjeje shqiptare. Do ishte e padrejtë të thoja nuk kemi përparuar aspak nga komunizmi, jo, jemi përmirësuar e ndryshuar për mirë vërtet, por duhet ta përgatisim akoma më shumë veten për të hyrë në BE.

Duhet të jemi sa më pranë luftimit të padrejtësive dhe ideve të gabuara, mund të duket shumë ideale shuarja e tyre komplet, por të paktën do kemi jetuar me krenarinë që U PËRPOQËM. Mjafton që këtë rrugëtim që kemi nisur ta përfundojmë me sukses që të shkojmë drejt një të ardhme të ndritur. 

Sqarim: Punimet e eseve nuk përfaqësojnë qëndrimin e redaksisë “Historia Ime”, por vetëm qëndrimin e autorit/es.