Per Erjonin! (15)
E kote te te them cfare shkruhej ne ate zarf se besoj se e ke kuptuar. Je ditar i zgjuar ti, me ke ngjare mua qe fitoj shkolle jasht shtetit, hahaha.
Nejse se nuk eshte tema e duhur per te bere shaka. Edhe pse mami me babin u gezuan shume mua nuk me gezoi aspak ai zarf. E kisha harruar ate muhabet dhe tani erdhi per te me prishur ekuilibrin e jetes sime. E kuptoj qe disa persona mendojne qe jam ende i ri per te perdorur shprehje “dashuria e jetes sime” pasi ndoshta nje dite ndahem nga Erjoni dhe dashurohem me dike tjeter, por une tani jam i dashuruar marrezisht dhe dua qe ajo dite te mos vije kurre. Vec kesaj Erjoni do lendohej shume. Ishte pikerisht kjo frika e tij qe ne fillim, frika se mos me humbte. Nuk mund te iki larg dhe ta braktis pikerisht tani qe te dy u dorezuam tek forca e dashurise dhe gjetem paqe ne zemrat e njeri tjetrit.