Projekt-ligji i krimit të urrejtjes Lgbt polarizon Italinë

Disa shoqata feministe dhe lezbike janë bashkuar me kishën katolike dhe të drejtën politike në kundërshtimin e një projektligji që do të shtonte homoseksualë, njerëz transgjinorë dhe invalidë në kategoritë e mbrojtura nga një ligj që ndëshkon fenë dhe krimet e urrejtjes të bazuara në racë.

Konflikti mbi legjislacionin e propozuar është bërë një betejë ideologjike në zemër të luftërave të kulturës në Itali, duke vendosur lirinë e shprehjes kundër mbrojtjes së atyre që rrezikojnë diskriminimin dhe viktimizimin.

Udhëheqësit katolikë thonë se i ashtuquajturi projekt-ligj i Zan, i emëruar për një ligjvënës të Partisë Demokratike dhe aktivist për të drejtat e homoseksualëve Alessandro Zan, arriti në një “vrasje të lirë”, me konservatorët që paralajmëruan ligjin i cili rrezikon të penalizojë ata që publikisht kundërshtojnë martesat homoseksuale ose birësimet nga njerëzit homoseksualë. Kundërshtimi nga disa grupe lezbike dhe feministe përqendrohet në shqetësimet se njohja e identitetit gjinor mund të vërë në rrezik të drejtat e fituara nga gratë.

Megjithëse Italia miratoi sindikatat civile të të njëjtit seks në 2016, vendi mbetet prapa homologëve të saj të BE dhe është në të njëjtat kushte me Poloninë, Republikën Çeke, Bullgarinë dhe Lituaninë në lidhje me masat anti-homofobi, sipas ILGA Europe, një federata e grupeve që merret me të drejtat civile. Italia zuri vendin e 35-të nga 49 vende evropiane dhe aziatike qendrore në një listë që rendit situatën ligjore dhe politike të personave LGBTI të hartuar nga ILGA.

Një linjë ndihme për homofobinë dhe transfobinë e drejtuar nga shoqata Gay Center në Itali merr rreth 20,000 kërkesa për ndihmë në vit nga ata që përjetojnë dhunë ose kërcënime.

Projekt-ligji Zan u miratua në dhomën e ulët të parlamentit vitin e kaluar. Por kalimi i tij përmes dhomës së sipërme, ose Senatit, për t’u bërë ligj është vonuar nga një ndryshim i qeverisë dhe pengesa nga Lidhja e krahut të djathtë, për të cilën është bërë një thirrje tubimi në një kohë kur, i detyruar nga të qenit në një e ashtuquajtur qeveri e unitetit kombëtar, partia po përpiqet të diferencojë vetveten.

Rasti i Malika Chalhy, një 22-vjeçare nga Toskana, e cila u ndoq nga shtëpia e saj ku u kërcënua me vdekje nga familja e saj kur ajo doli si homoseksuale në fillim të këtij viti ka çuar në thirrje të reja për miratimin urgjent të projekt-ligjit.

Në një demonstratë fundjavën e kaluar në Milano, Massimo Gandolfini, një neurokirurg konservator katolik dhe udhëheqës në lëvizjen kundër politikës gjinore në Itali, mirëpriti mbështetjen e një fronti të larmishëm nga feministët te peshkopët, nga liberalët te lezbiket, që ishin bashkuar për të kundërshtuar identitetin gjinor dhe kufizimin e lirisë së shprehjes. ”

Gualtiero Bassetti, president i sindikatës së peshkopëve italianë, i tha medias italiane se mbrojtja e njerëzve homoseksualë nga fyerjet, sulmet ose dhuna nuk ka qenë kurrë një problem. Ai shtoi se termi “identitet gjinor” po lëvizte në “territor të rrezikshëm”, sepse vënia në dyshim e identiteteve të veçanta të burrave dhe grave, thelbësore për kishën, është e papranueshme.

Një grup prej 17 shoqatash feministe dhe lezbike, duke thirrur autorët Germaine Greer dhe J.K. Roëling – e cila është përballur me akuza për transfobi për cicërimat e saj – ndërsa sfidoi projekt-ligjin, tha se termi identitet gjinor ishte armatosur kundër grave.

“Përdorimi i identitetit gjinor në vend të seksit biologjik do të thotë se gjithçka që i kushtohet grave mund të pushtohet nga burra që identifikohen si gra ose thonë se ata e perceptojnë veten si gra”, thanë grupet në një deklaratë.

Kur ArciLesbica, një nga shoqatat kryesore lezbike të vendit, nënshkroi letrën e përbashkët, disa nga bashkëpunëtorët e saj lokalë u distancuan nga qëndrimi i saj.

Zan gjithashtu e refuzoi letrën. “Të thuash që gratë trans nuk janë gra të vërteta nuk është e pranueshme. Ne po flasim për njerëz që janë veçanërisht të diskriminuar. Ka më shumë vrasje të njerëzve transgjinorë në Itali se në çdo vend tjetër evropian, duke treguar një nivel jashtëzakonisht të lartë të diskriminimit kulturor”.

Projekt-ligji i tij nuk e shtyp lirinë e shprehjes, tha ai, por vetëm nxitjen e dhunës dhe urrejtjes. “Nëse them që djali im është homoseksual dhe ai duhet të digjet për vdekje, është e qartë se ky nuk është një mendim por një nxitje e dhunës.”

Zan tha se ishte për të ardhur keq që e majta nuk ishte e bashkuar: “Fatkeqësisht, disa deklarata nga feministe historike dhe radikale kanë të njëjtën përmbajtje si e djathta ekstreme dhe fondamentalistët fetarë.”

Kishte protesta në favor të projekt-ligjit në 54 qytete përreth Italisë fundjavën e kaluar, duke sugjeruar që brezi i ri i italianëve mund të jetë i gatshëm të adresojë mungesën e mbrojtjes LGBT.

Edhe feministët po ndryshojnë, sipas Zan. “Brezi i ri i feministeve nuk është përjashtues – për ta, dhënia e të drejtave dikujt nuk i heq të drejtat e dikujt tjetër”, tha ai.