Në Prishtinë janë organizuar nga tre organizatat për LGBTI disa aktivitete në kuadër të 17 majit, Ditës Ndërkombëtare Kundër Homofobisë dhe Transfobisë.
Aktivistë për të drejtat e LGBTI kanë marshuar në shëtitoren kryesore në qendër të Prishtinës duke mbajtur simbole të lëvizjes LGBT.
Ndërsa ndërtesa kryesore e qeverisë është zbukuruar siç mund ta shikoni në foto me simbolet e LGBTI.
E shqetësuar për atë çfarë pa, nëna e katër fëmijëve kontaktoi menjëherë një mjek dhe më pas vogëlushi u diagnostikua me ‘retinoblastoma’, një lloj i rrallë tumori në sy që prek fëmijët nën 5 vjeç.
Vogëlushi tashmë po i nënshtrohet trajtimit me lazer dhe një kimioterapie intensive në mënyrë që të reduktojë përmasat e tumorit. Mjekët e kanë përgëzuar nënën që mundoi të shpëtojë syrin dhe jetën e fëmijës së saj.
/GazetaShqip
Nga: SILVI BAKIRI*
Fushata ka nisur zyrtarisht. “Dy kandidatët kryesorë…”, dëgjoj rrëshqitazi në lajmet e një radioje, edhe pse në fakt disa media të tjera i kanë bërë tashmë publikë 5 (pesë) emrat që janë zyrtarisht në garën për Bashkinë e Tiranës. Pyetja që më lind natyrshëm me këtë rast është: Ç’gjë na shtyn të besojmë kaq fort, ende, se janë dy partitë kryesore në vend që i bëjnë kryesorë edhe kandidatët?
A mos duke ia shërbyer publikut këta kandidatë si “kryesorë” u themi atyre t’i vlerësojnë vërtet si të tillë, duke ia lehtësuar kështu rrugën drejt rezultatit përfundimtar më 21 qershor? Pra, mos duke u zënë fort pas traditës sonë fatkeqe, ku dy kandidatët që “hedhin” më shumë para për të ngjitur imazhin e tyre në çdo cep të Tiranës, apo ata që hapin fjalë se me ardhjen e tyre në krye të bashkisë, kjo e fundit do ndryshojë aq shumë fytyrën e saj saqë askush s’do e njohë më…, pikërisht këta janë edhe më kryesorët?!
T’i qëndrosh disi besnik të shkuarës e bashkë me të historisë, do të thotë t’u japësh qytetarëve lirinë të kujtojnë; të kujtojnë se përse Tirana u katandis në qytetin me nivelin më të lartë të ndotjes në rajon? Pse Tirana është tani që flasim një qytet pa gjelbërim e pse banorët e saj/ Shqipërisë duhet ende, kujdes: në vitin 2015, të vënë re “pastërtinë” kur vizitojnë shëtitoret europiane? Pse Shqipëria të mos ketë prioritete të tjera, më të mëdha, në rrugën e saj të integrimit në Bashkimin Europian, por të vazhdojë të ëndërrojë syhapur për trame, kur në fakt e kalon ende bregun me trap?
Pse ne duhet të vazhdojmë të besojmë që kandidati, i cili përcjell me besnikëri të njëjtën frymë si partia e vet – që ia ka shtruar rrugën me dashuri në çdo hap për të ardhur deri aty… e përsëri ka harruar të shtrojë rrugët e qytetit, do të bëjë ndonjë ndryshim; ndryshim që nuk erdhi kurrë në vitet e shkuara? T’i kërkosh tjetrit të votojë për ty duke i paraqitur një program vizualisht interesant apo edhe duke i premtuar ta punësosh në bashki, është ndoshta pjesë e kapërdishme e një fushate normale, por të kërkosh prej tjetrit të harrojë se si kanë rrjedhur në të vërtetë zgjedhjet e mëparshme, pa zgjidhje por përkundrazi; fjalëshumë e punëpak, është: të ndërhysh në realitetin e fakteve, t’ua bësh qytetarëve të bardhën të zezë e anasjellas dhe t’u imponosh sjellje që në thelb nuk kanë asgjë dobiprurëse, përveçse janë përgjigje pozitive e manovrave manipulative për të rritur pushtetin.
Këto manovra, dalë nga makineritë përkatëse të propagandës së hollë që zhvillohet në gjirin e majtë dhe të djathtë, nga edhe ku dy kandidatët ushqehen, janë gjithsesi tentativë e mirë që mund të qorrojnë një publik besnik të ryshfetit me fjalë e vepra, por nga ana tjetër, filli i hollë rrezikon të bjerë kaput në veshët e mendjet e pjesës tjetër që filtron shumë mirë gjithçka që është realisht reale si edhe atë që mbetet. Strategjia e ardhur dhe e njohur që prej Ciklit të Kreshnikëve: “7 hile, 1 trimëri” duket se nuk është më aq e funksionueshme në një kohë e vend ku njerëzit kanë hapur sytë e shohin mirë. Të shohësh mirë, në këtë rast, do të thotë të kuptosh se Bashkisë së Tiranës, por edhe Shqipërisë i duhet kandidati më shumë se sa partia e tij.
Në zgjedhjet vendore, Shqipërisë i duhen kandidatë menaxherë të zotë, figura të panjollosura, me integritet dhe duke ardhur në sallonin e bashkisë jo më duke e parë atë si pasarelë, por si vendi nga ku vendimmarrja mund të bëjë ndryshime të qenësishme në jetën e qytetarëve shqiptarë. Me fjalë të tjera, një kryetar bashkie me vullnetin e mirë për të punuar më shumë se sa për të puthur duar, mundet pa frikë të bëjë atë që Alastair Campbell nuk e ka bërë dot kurrë për qytetin e tij të lindjes gjatë gjithë karrierës si *spin doctor.
Kërcënimi se buxheti i qeverisë nuk do të jetë më i disponueshëm për bashkinë nëse në këtë të fundit do zgjidhet një kandidat jashtë të majtës është një autogol, që vetëm mund të dobësojë pushtetin konstruktiv të kryeministrit. Nëse ky i fundit dëshiron një Shqipëri në drejtimin e duhur, siç pretendon, duhet ta lërë atë të marrë oksigjenin e nevojshëm, duke pranuar e madje përkrahur dikë që jo thjesht punon me mendje 24 orë, 7 ditë të javë, por dikë që punon efektivisht me idenë për t’ia kthyer vërtet oksigjenin kryeqytetit.
Ajo që duhet të bëjnë shqiptarët është të votojnë me zemër dhe mendje në vend, pa u ndikuar sadopak nga shantazhet apo aq më pak mrekulluar nga premtimet false, që tashmë janë kthyer në karamele të hidhura për këdo që i ha.
/BalkanWeb
/Foto: Tema
FOTO: Denis Tahiri
Sot është zhvilluar protesta e pestë e studentëve dhe pedagogëve kundër reformës së arsimit të lartë. Këtë herë, protesta është zhvendosur përpara zyrave të Kuvendit të Shqipërisë, pasi pritet që shumë shpejtë reforma të shqyrtohet në Komisionin e Medias dhe Arsimit.
Në njoftimet e bëra në rrjetet sociale, lëvizja Për Universitetin shkruan se këtë herë i janë drejtuar përfaqësuesve parlamentarë të popullit, për tu dhënë mundësinë që të guxojnë, si rrallëherë në jetën politike të vendit, të jenë në lartësinë e detyrës dhe interesit publik, duke dëgjuar kritikat dhe kërkesat e studentëve dhe duke e çuar reformën qeveritare aty ku i takon: në koshin e plehrave të historisë universitare.
“Mbi të gjitha u kërkojmë deputetëve të Kuvendit të Shqipërisë ta kthejnë procesin e reformimit universitar aty ku duhet ta ketë zanafillën, në kuvendin e universitarëve të Shqipërisë, te trupa e pamasë studentore dhe pedagogjike që jeton dhe përpiqet për universitetin”, – thuhet në njoftim.
Ndalohet shpërndarja e fotove*
Kandidati i pavarur për Tiranën, Gjergj Bojaxhi ka denoncuar sot shkatërrimin e hapësirave të gjelbra të qytetit. Zona mes Korpusit të Universitetit dhe territorit të Gardës së Republikës është përjashtuar nga parku i liqenit artificial. Ky veprim sipas Gjergj Bojaxhi i hap rrugë ndërtimeve dhe betonizimit në të vetmin park të Tiranës.
Përmes një njoftimi të shpërndarë në Facebook ai denoncon një sërë vendimesh të pushtetit qendror e lokal, që sipas tij i kanë hapur rrugë betonizimit:
“Kemi arritur në këtë pikë si rezultat i një serie vendimesh kryeministrash dhe kryetarësh të bashkisë së Tiranës:
Kandidati për Tiranën Gjergj Bojaxhi kërkoi gjithashtu zhvillimin e një referendumi për shpëtimin e zonave të gjelbra në kryeqytet.
“Ka ardhur koha që ne si qytetarë vetëm nëpërmjet një referendumi mund të shpëtojmë hapësirat e përbashkëta, vetëm me një votë mund të shpëtojmë të ardhmen tonë. Ky vend është hequr nga vija e verdhë e parkut të Tiranës që të bëhen ndërtime”,-tha Bojaxhi.
Në Prishtinë ka vazhduar mbledhja e fustaneve dhe fundeve për të kontribuar në instalacionin artisitik “Mendoj për ty” të artistes Alketa Xhafa-Mripa, i cili i dedikohet grave viktima të dhunës seksuale gjatë luftës, organizuar nga Këshilli Kombëtar për të Mbijetuarit e Dhunës Seksuale gjatë Luftës, i themeluar dhe i udhëhequr nga Presidentja e Republikës së Kosovës, Atifete Jahjaga. Instalacioni do të realizohet duke vendosur mijëra fustane dhe funde të grave në varëse të rrobave në fushën e stadiumit të Prishtinës, më 15 qershor.
Marrë nga: www.evropaelire.mobi
Publiku në Indonezi e kritikoi ashpër policinë, pasi Human Rights Watch lëshoi një raport që tregonte se policia kryente “teste virgjërie” për aplikantet femra.
Për të lexuar çfarë ndodh në Indonezi, klikoni në linkun e mëposhtëm: historiaime.al
Provimi “poshtërues” bëhej në fillim të procesit të rekrutimit për të përcaktuar nëse cipa e virgjërisë së gruas ishte ende e paprekur. Human Rights Watch dënoi testin, si një formë të dhunës me bazë gjinore dhe i bëri thirrje ushtrisë që t’i jepte fund praktikës menjëherë, e cila do të ndalonte trajtimin çnjerëzor sipas ligjit ndërkombëtar të të drejtave të njeriut.
Shumë të tjerë vunë në dukje padrejtësinë e praktikës, duke argumentuar se ajo është seksiste, e dhimbshme dhe traumatike.
Ata gjithashtu theksojnë se virgjëria është e parëndësishme sa kohë një oficere policie është në gjendje të bëjë detyrën e saj.
Problem global
Testimi i virgjërisë nuk është unik vetëm në Indonezi. Gratë në shumë vende, janë të detyruara shpesh të durojnë këtë test për arsye që s’kanë të bëjnë fare me interesat e gruas.
Turqia, Egjipti, Maroku dhe Iraku, kanë pasur pjesën e tyre të diskutueshme për testet e virgjërisë. Në Turqi në vitet 1990, pesë studente tentuan vetëvrasje sesa t’i nënshtroheshin testit dhe më pas kjo u ndalua.
Procedurat e testit
Mënyrat se si testi bëhet mund të ndryshojë nga një vend në tjetrin. Tani janë të njohura me termin “testi me dy gishta”, i kryer nga Policia Kombëtare të Indonezisë. Në disa vende si në Irak, testi është vizual.
Një grua konsiderohet si një virgjëreshë kur nuk ka asnjë shenjë e dukshme e “defekt” në cipën e saj të virgjërisë.
Në një fshat të veçantë në Marok, testi është disi më imagjinativ. Një femre që do martohet i kërkohet të krye “testin e vezës”.
Ajo duhet të shtrihet në shpinë me këmbët e hapura. Ekzaminuesi, zakonisht një grua e vjetër, do të plas një vezë mbi vaginën e saj. Nëse veza rrëshqet brenda saj, ajo do të konsiderohet si jo më e paprekur seksualisht.
Pa marrë parasysh metodën, ka dy aspekte që shpesh përdoren për të përcaktuar virgjërinë e një gruaje: cipë e paprekur dhe një hapje e shtrënguar vaginale. Të dyja ende besohet se zbulojnë virgjërinë tek femrat edhe pse nuk është një bazë e besueshme për një përfundim të tillë.
Miti i cipës së virgjërisë
Cipa e virgjërisë është një cipë në kanalin vaginal. Mjekët janë ende në mosmarrëveshje mbi funksionin e saj. Shumë besojnë se ajo thjesht nuk ka asnjë rol të veçantë në trupin e gruas.
Disa besojnë se çdo “ngacmim” i himenit do të rezultojë në “grisjen e cipës”. Për këtë arsye shpesh vajzat këshillohen që të jenë të kujdesshme kur hipin në biçikletë ose për të shmangur përdorimin e tamponit për shkak të frikës se ato mund të dëmtojnë himenin.
Në realitet cipa e virgjërisë duket më shumë si – (sic thote një mjek i cili shpesh rindërton cipën e virgjërisë) petalet e një luleje. Ajo ka të çara, madje edhe në gjendjen e saj të virgjër. Ajo është elastike me dendësi të ndryshme. Disa himene janë të hollë dhe disa janë të trashë sesa të tjerët. Në rast të penetrimit cipa e virgjërisë mund të çahet. Megjithatë, mjaft shpesh, cipa e virgjërisë edhe pas një raporti seksual ka mbetur e padëmtuar.
Ndaj është e pasaktë të mendohet se një akt seksual gjithmonë do të rezultojë në ndryshimin e cipës së virgjërisë.
Ka pasur shumë raste që tregojnë se gra që përdorin “truke për himenin për tu dukur të virgjëra” në fakt kanë qenë seksualisht aktive për vite me rradhë.
E kundërta është gjithashtu e vërtetë. Një femër e virgjër mund të ketë një hapje të madhe dhe disa të çara në himenin e saj. Ky është lloji i himenit ku shumë persona gabimisht besojnë se femra ka pasur raporte seksuale.
Më shumë legjendë sesa fakt
Çdo lloj i testit të virgjërisë që mbështetet në vëzhgimin e cipës së virgjërisë ose në ngushtësinë e vaginës është jobindës, në rastin më të mirë, ose krejtësisht i pavlefshëm. Besimi se është më e lehtë të dallosh gjendjen e virgjër të një gruaje sesa të një burri është më shumë një legjendë sesa një fakt shkencor. Për fat të keq, kjo është një legjendë që ende besohet gjerësisht dhe praktikohet për të nënshtruar gratë. Askush, as një grua, as një burrë, nuk duhet të jetë kurrë i detyruar të durojë një test të tillë.
Marrë nga: www.balkanweb.com
Qytetarët madedonë, shqiptarë e romë kanë kërcyer sot valle në sheshet kryesore të Shkupit duke kërkuar kështu largimin e Kryeministrit Nikolla Gruevski nga Qeveria. Kjo është një ndër protestat më masive ne vendin fqinj.
Më linkun më poshtë mund të shikoni pamje nga protesta masive sot në Shkup, nga Televizioni Alsat.
http://https://www.youtube.com/watch?v=46GNEolABg8
Aleanca LGBT dhe ProLGBT zhvilluan të parën mbrëmje gala të bamirësisë në hotël Rogner, ku personazhe të njohur të shoqërisë civile, të botës së artit, etj, kontribuan për ngritjen e fondeve që do të shkojnë për STREHA, qëndra e parë rezidenciale për ata pjesëtarë të komunitetit LGBTI që përzihen nga shtëpia apo që detyrohen të vuajnë nga dhuna familjare.
Në ditët në vijim ata do të bëjnë publike të gjitha të ardhurat e grumbulluara si dhe do të shpjegojnë se si do të shpenzohen duke vendosur kështu një standart të ri transparence të shoqërisë civile në Shqipëri.
Foto nga Eriona Çami
Hundreds of activists participated today at the 4th Pride event (the first took place in 2012) riding with bicycles at the Boulevard of Martyrs and Boulevard “King Zog I”.
They protested for the domestic violence which LGBTI people are facing every day and they demanded to the Prime Minister Edi Rama to keep his promises. Foreign ambassadors showed up at the event but a part of the Ombudsman and Commissioner for Anti Discrimination no one from the government was present.
“We were only 12 people who challenged the discrimination and fear in 2012 and now we are hundreds”, said Kristi Pinderi, activist. He added: “We know we are thousand and we protest today also on behalf of those who cannot be here, but who is missing is our Prime Minister Edi Rama and the leader of the opposition Lulzim Basha who know very well to give promises but they always fail to keep them”.
Xheni Karaj, LGBTI activist said: “We protest today against every injustice people are forced to face in this country. We protest also for the Roma Community, also for people with disabilities, also for women who are violated and killed every day”.
Supported by Ecovolis, a large environmental group in the country, the participants in this joyful protest asked to the Police not to block the traffic. They respected all street signs in respect for every citizen not causing any problem with the traffic.
Holding a 12 meters long LGBTI flag they than marched back in front of the prime minister office. The activists reminded him: “You promised us you were going to vote for a partnership legalisation but you haven’t done it yet, you also promised you were going to be on our side in the long process of educating and emancipating the society, which you never did”.
In there banners was written: “It is Ok to be Gay”, “Ride with Pride”, “We demand equal rights not special rights”, “Yes, I support LGBTI rights, No, I am not gay”, etc.
One day ago the most important LGBTI organizations in the country, Aleanca LGBT and ProLGBT successfully organized a charity event. All money raised will go to support STREHA the first residential shelter in the whole region for LGBTI young people (age 18-25).
Photo by Eriona Çami
Qindra aktivistë dhe qytetarë morën pjesë sot në paradën e katërt për të drejtat e komunitetit LGBTI në Shqipëri. Me biçikleta në bulevardin “Dëshmorët e Kombit” dhe |Zogu I” ata protestuan për dhunën në familje me të cilën pjesëtarë të komunitetit LGBTI ballafaqohen si dhe i kujtuan kryeministrit Edi Rama premtimet e pambajtura.
Grupit të mbështetësve iu bashkua dhe Avokati i Popullit Igli Totozani, komisionerja për Mbrojtjen nga Diskriminimi Irma Baraku, si dhe ambasadori i SHBA-së z. Donald Lu, ambasadorja e Hollandës zj. Dewi Van de Weerd, etj.
“katër vjet më parë ishim vetëm 12 vetë që sfiduam malin e diskriminimit, ndërsa sot jemi qindra, por edhe mijëra të tjerë që nuk mund të na bashkohen”, tha Kristi Pinderi, aktivist për të drejtat e LGBTI. “Ndërsa të munguarit në këtë ditë”, shtoi ai, “janë kryeministri Edi Rama dhe Lulzim Basha që dinë vetëm të premtojnë, por nuk i mbajnë ato premtime”.
“Ne sot protestojmë për të kërkuar drejtësi jo vetëm për ne, por edhe për komunitetin Rom, edhe për gratë që dhunohen e vriten çdo ditë e politika nuk bën asgjë, protestojmë edhe ëpr eprsonat me aftësi të kufizuar dhe për këdo që përballet me padrejtësi”, tha Xheni Karaj, aktiviste për të drejtat e LGBTI.
Aktivistët të mbështetur nga Ecovolis, i kërkuan policisë të mos bllokonte trafikun. Ata marshuan me biçikleta duke respektuar të gjithë semaforët për të dhënë kështu një mesazh qytetarie. Në kthim, nga parku Rinia deri të sheshi “Nënë Tereza” ata marshuan në këmbë duke mbajtur një flamur 12 metra të gjatë me ngjyrat e komunitetit LGBTI.
Në duar mbanin pankarta ku shkruhej “Eshtë Ok të jesh gej”, “Ride with PRIDE” (Pedaloj me Krenari), “Duam të drejta të barabarta, jo të drejta të veçanta”, “Po, unë mbështes të drejtat gej! Jo, unë nuk jam gej”, “Dashuria nuk njeh gjini”, etj.
Aktivistët ndaluan para kryeministrisë dhe me megafon i kujtuan kryeministrit Rama dy premtime të pambajtura:
“Na premtuat se do të votonit për bashkëjetesat, por ky mbetet akoma një premtim i pambajtur”, tha Karaj. “Na premtuat se do të na ishit në krahë në proçesin e gjatë të emancipimit të shoqërisë, por nuk keni bërë asgjë deri tani”, shtoi ajo.
Një ditë më parë, Aleanca LGBT dhe ProLGBT zhvilluan të parën mbrëmje gala të bamirësisë në hotël Rogner, ku personazhe të njohur të shoqërisë civile, të botës së artit, etj, kontribuan për ngritjen e fondeve që do të shkojnë për STREHA, qëndra e parë rezidenciale për ata pjesëtarë të komunitetit LGBTI që përzihen nga shtëpia apo që detyrohen të vuajnë nga dhuna familjare.
Në ditët në vijim ata do të bëjnë publike të gjitha të ardhurat e grumbulluara si dhe do të shpjegojnë se si do të shpenzohen duke vendosur kështu një standart të ri transparence të shoqërisë civile në Shqipëri.
Foto nga Eriona Çami
Përgatitja e opozitës për goditjen përfundimtare ndaj qeverisë në demonstratën e së dielës (17.05) rrit shqetësim për demokracinë e brishtë në Maqedoni. Gruevski po mobilizon mbështetësit e tij për kundër-demonstrata.
Tensionet politike në Maqedoni po rriten në valën e përgatitjes së demonstratës së madhe të opozitës kundër qeverisë së kryeministrit Nikola Gruevski. Demonstrata e masive e planifikuar për në 17 maj synon largimin e Gruevskit dhe partisë së tij konservatore VMRO-DPMNE nga pushteti, që ai e mban qysh nga viti 2006.
Zoran Zaev, lideri i opozitës socialdemokrate të Maqedonisë, ka shpallur protesta “që do të vazhdojnë derisa qeveria të japë dorëheqjen.” Që nga fillimi i muajit mars të këtij viti, Zaev është duke bërë publike bisedat e regjistruara nga përgjime masive, në të cilat bëhet fjalë për korrupsion dhe kontrollin ndaj drejtësisë e medias prej gruevskit dhe qeverisë së tij.
Gruevski mohon çdo akuzë për shkelje dhe pretendon se Zaev është peng në një komplot ndërkombëtar të mbështetur nga shërbimet e huaja të inteligjencës kundër qeverisë së tij.
Në një përpjekje për t’i zbutur tensionet, Gruevski kërkoi dorëheqjen e tre nga bashkëpunëtorët e tij më të besuar: Ministres së Brendshme Gordana Jankullovska, ministrit të Transportit Mile Janakieski dhe kryetarit të Shërbimit Sekret Sasho Mijalkov. Që të tre këta kanë qenë figurat kryesore të pushtetit të Gruevskit qysh nga viti 2006. Mijalkov, i cili është edhe kushëriri i Gruevskit, konsiderohet si një nga njerëzit më të fuqishëm në vend, ndonëse paraqitjet e tij në publik janë shumë të rralla.
“Këto dorëheqje e kanë dëmtuar imazhin e Gruevskit si një lider i fortë që jepet ndaj presionit, nuk pranon apelet për dorëheqje”, – thotë për DW analisti politik dhe ish-diplomati Arsim Zekoli.
Për opozitën, e cila e ka bojkotuar parlamentin që nga zgjedhjet e fundit në vitin 2014 duke pretenduar se zgjedhjet janë manipuluar, dorëheqjet “nuk janë të mjaftueshme”. Ajo kërkon krijimin e një qeverie të përkohshme, që të organizojë zgjedhje të reja, pasi Gruevski të japë dorëheqjen. Ky skenar po gjen gjithnjë e më shumë mbështetjen e bashkësisë ndërkombëtare.
Por lëvizjet e fundit të Gruevskit flasin për diçka tjetër. Një ditë pasi ministrat dhanë dorëheqjen, më 12 maj, burime që duan të mbeten anonim, nga radhët e VMRO-DPMNE i thanë DW-së, se Gruevski po planifikon për në 18 maj “demonstrata të mëdha kundër” manifestimit të opozitës. Mediat në Maqedoni raportojnë se “100.000 njerëz janë mobilizuar për të mbrojtur interesat kombëtare dhe shtetërore”.
Ndërkohë, mediat pro-qeveritare kanë nisur një fushatë të re propagande përmes një videoje të publikuar në YouTube, ku Zaev akuzohet se ka marrë një ryshfet prej 200.000 €. Zaev e ka mohuar këtë akuzë, duke thënë se burimi i videos në YouTube është ose policia, ose prokuroria.
/Deutsche Welle
Komisioni Qendror i Zgjedhjeve në mbledhjen e së shtunës hodhi shortin për renditjen e partive politike dhe koalicioneve në fletën e votimit për zgjedhjet vendore të 21 qershorit. Hedhja e shortit u bë për dy koalicionet dhe për nëntë partitë politike. Kështu koalicioni Aleanca Popullore për Punë dhe Dinjitet do të ketë numrin 7 në fletën e votimit, ndërsa Aleanca për Shqipërinë Europiane do ketë numrin 8 në fletën e votimit.
Listën e partive në fletën e votimit e kryeson Partia Kristiandemokrate e Mark Frrokut, ndërsa vijon me PSD e Skënder Gjinushit me numrin 3 në fletën e votimit dhe PBDNJnë e Vangjel Dules me numrin 6.
Nga e djathta, sipas shortit brenda vet koalicionit, Partia Demokratike ka numrin 18, ajo Republikane numri 12, LZHK ka numrin 17 dhe Lëvizja e Legalitetit me numrin 21. Ndërsa nga koalicioni i majtë, Partia Socialiste ka numrin 26, Lëvizja Socialiste për Integrim me numrin 36, PDIU ka numrin 46, dhe Fryma e Re Demokratike 49.
Por kjo nuk është renditja përfundimtare e partive politike në fletën e votimit. Gjatë hedhjes së shortit, përfaqësuesi ligjor i Partisë Socialiste Genci Gjonçaj, duke ju referuar Kodit Zgjedhor për ngjashmëri emërtimi, kërkoi mundësinë e ndryshimit në listë të Partisë Socialiste, pasi një numër pas saj, është listuar nga shorti Partia Social Punëtore. Kjo sipas Gjonçaj mund të ngatërrojë votuesit. Ndërkohë kryetarja e KQZ, Lefterije Luzi, nënvizoi se mund të ketë edhe ankimime nga subjekte të tjera zgjedhore, të cilat do të shqyrtohen në mbledhjen e ditës së hënë.
Gjithashtu u miratua Projektvendimi, “Për caktimin e kohës së transmetimit në radiotelevizionin publik, të fushatës zgjedhore të partive politike të regjistruara si subjekte zgjedhore, për zgjedhjet për organet e qeverisjes vendore të datës 21.06.2015 dhe Projektvendimi, “Për caktimin e disa qendrave të votimit në ndërtesa private”.
RENDITJA E PARTIVE NE FLETET E VOTIMIT
Nga Armand Shkullaku
Pamundësia apo mungesa e guximit të qeverisë së Kosovës për të rivarrosur eshtrat e Isa Boletinit në vendlindjen e tij, në Mitrovicë, është shfrytëzuar nga Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, për të organizuar një show patriotik në zemër të fushatës elektorale.
“Pasi i rregulloi të gjitha punët me të gjallët, tani po mendon të sistemojë edhe të vdekurit”, ishte mendimi i parë ironik që të kalonte ndërmend, ndërsa shihje live inskenimin teatral përpara godinës së Kryeministrisë në Tiranë. Me pamje solemne, me familjarët e Boletinit pas shpine, Hashim Thaçin në krahun e majtë dhe Pandeli Majkon, që me prezencën e tij palidhje dhe me vështrimin prej vizionari e shtonte dozën e teatralitetit, kryeministri Edi Rama përpara kamerave shpalli vendimin: “Eshtrat e Isa Boletinit, pas 17 vjetësh të mbetura në një thes, do të prehen në Kaninë të Vlorës, pranë Ismail Qemalit”.
I plotfuqishëm në këtë botën tonë, kryeministri po sistemon tashmë edhe botën tjetër. Ai ka vendosur t’i bëjë bashkë pas 100 vjetësh Isën dhe Ismail beun, duke dashur të tregojë se po realizon një porosi të madhe, një amanet kombëtar, se po rishkruan historinë… Në fakt, në vend të historisë, Edi Rama po rishkruan një variacion mbi skenarin e filmit “Nëntori i Dytë”. Duke e besuar historinë ashtu siç e ka parë në filmat tematikë të socrealizmit, Rama po e çon atë më tej, jo duke vënë në rol Reshat Arbanën, por një thes me eshtra që pret që nga viti 1998 të ketë një varr.
“Data e përcaktuar për të kryer gjithë ritualin kombëtar për të përcjellë eshtrat e heroit tonë është data 10 qershor. Rrugëtimi do të kryhet nëpërmjet gjithë trojeve të Kosovës dhe Shqipërisë, deri kur gjithë ceremonia të përmbyllet në Sheshin Pavarësia dhe Isa Boletini të prehet pranë vëllait, mikut dhe bashkëluftëtarit të tij, Ismail Qemalit”, tha Rama duke lexuar kështu variantin e tij të “Nëntorit të Dytë”.
Sepse pa dyshim që, ndërsa flet për Isën dhe Ismail beun, kryeministri shqiptar ka në mendje Reshat Arbanën e Sandër Prosin që përqafohen në Vlorë dhe recitojnë një dialog patriotik. Nuk ka asnjë dëshmi historike që të vërtetojë atë që thotë Rama se ata ishin vëllezër dhe duheshin aq shumë, sa tani më në fund, ai po ua jep mundësinë që edhe të prehen së bashku.
Isa Boletini ishte një nga prijësit e rëndësishëm shqiptarë që luftuan për pavarësi dhe u mblodhën në Vlorë për ta shpallur atë, por ai nuk kishte ndonjë raport special me Ismail bej Vlorën. Figura e Boletinit në ngjarjen historike të shpalljes së Pavarësisë mori një ngarkesë të veçantë për shkak të udhëtimit të tij të vështirë përmes trupave serbe që mbërritën deri në Durrës dhe masakrave që ato kryen duke vrarë, prerë e djegur shtëpitë e shqiptarëve në Kosovë e duke i detyruar ata të largohen.
Pjesëmarrja e Isa Boletinit në shpalljen e pavarësisë ishte shenjë e rëndësishme e rezistencës dhe e përpjekjes për të mbrojtur trojet shqiptare nga copëtimi. Dhe si e tillë, kuptimin më të fortë simbolik do ta kishte po të rivarrosej në fshatin e lindjes, në Boletin, në veri të Mitrovicës, aty ku ende dhe sot historia duket sikur ka ngrirë.
Por pse u sajua ceremonia e Vlorës më 10 qershor? Çfarë ndodhi që u anulua një vendim i qeverisë së Kosovës në tetor 2014 për t’i varrosur eshtrat e Isës në fshatin e tij ku ishte bërë gjithçka gati? Nga doli kjo historia e “dy vëllezërve”, që më në fund do preheshin në paqe bashkë, kur nuk dihet nëse ata kanë qenë në paqe sa ishin gjallë? Historia është më e thjeshtë se miti i bashkimit kombëtar nëpërmjet bashkimit të varreve.
Në vitin 1998 një masë eshtrash, nga analiza e të cilave disa vjet më vonë rezultoi se disa prej tyre i përkisnin Isa Boletinit, u tërhoqën nga Mali i Zi (nga Pobrezhje afër Podgoricës, ku thuhej se ishin varrosur më 1916 kur u vra Isë Boletini) dhe u sollën në Mitrovicë nga familjarët. Aty u mbajtën për 14 vjet në një vend sekret deri në 2011, kur mulla Osman Murati ia dorëzoi kryetarit të atëhershëm të Komunës, Avni Kastrati. Me daljen në dritë të eshtrave, nisi dhe odiseja e rivarrimit të tyre. E cila po vazhdon ende. Diskutimet e shumta u duk se përfunduan me vendimin që ato të rivarroseshin në Boletin në një ceremoni zyrtare më 28 nëntor 2014, sipas kërkesës së familjarëve.
Ndërkohë eshtrat e pakallura, të mbledhura në një thes, u kthyen në objekt pelegrinazhi, ku nuk munguan edhe selfiet e shpërndara në rrjete sociale. Por ceremonia e nëntorit nuk ishte aq e lehtë. Duke qenë se Boletini gjendet në veri të Mitrovicës, aty ku autoriteti i shtetit të Kosovës nuk ushtrohet i plotë, një ceremoni nderimi me pjesëmarren e trupave të FSK, ashtu siç e kërkonin dhe familjarët, do të konsiderohej si provokim nga serbët e ndërkombëtarët. Qeveria e Kosovës u tërhoq. Ajo negocioi me familjarët për ta bërë të njëjtën ceremoni në Prizren, por ata nuk pranuan pasi vendi nuk kishte lidhje me Isë Boletinin.
Atëherë dikujt i ra ndërmend Vlora dhe një rast i tillë nuk mund t’i shpëtonte Edi Ramës. Ai ka marrë menjëherë situatën në dorë, ka inskenuar udhëtimin e famshëm nga Mitrovica në Vlorë, i ka bërë vëllezër Isën dhe Ismail beun, ka vizatuar në mendje trupat e Gardës Kombëtare, himnin, flamurin, gjithçka…Një rast i përsosur për populizëm patriotik në mes të fushatës elektorale. Dhe një mundësi për t’u rishfaqur si baba i kombit që po i kryen amanetet e mëdha.
Dhe kështu, pa ndjerë aspak përgjegjësinë e historisë por vetëm nevojën e momentit, kryeministri shqiptar u bë regjisor i një tjetër “Nëntori të Dytë” që e ndërton mitin pa i përfillur të vërtetat. Të marrësh përsipër një ceremoni kombëtare, siç e quan kryeministri, të inskenosh udhëtimin e eshtrave mbi një kalë ashtu si udhëtimin e Isë Boletinit 100 vjet më parë, të kalosh shtatë male e shtatë fusha, të bësh bashkë dy figura historike që kanë peshuar rëndë secili në vend të vet, është një tentativë naive për ta shfrytëzuar politikisht historinë dhe për t’u bërë pjesë e saj jo me akte, por me gjeste.
Dhe mund të ishte edhe e rrezikshme, po t’u referohemi shpërthimeve nacionaliste që kanë provokuar mitet e eshtrave që janë endur nëpër Ballkan. Por këtë herë nuk kemi një mit që ndërtohet mbi eshtra, por eshtra për të cilat kërkohet të ngrihet një mit. Një mit i sajuar, pa lidhje, konjuktural dhe naiv që, duke bërë bashkë varret e dy figurave historike, mëton të japë mesazhin e madh të bashkimit kombëtar. Në fakt ky nuk është ndonjë mesazh i madh, por halli i qeverisë së Kosovës që Edi Rama do ta kthejë në show patriotik.
Historiaime.al është një zë i pavarur në mbrojtje të të drejtave të njeriut. Ne raportojmë si për shkeljet e të drejtave të njeriut ashtu edhe për histori njerëzore që i promovojnë këto të drejta. Ky projekt synon të ndryshojë qëndrimet jo fort etike karshi të drejtave të njeriut nga ana e medias kombëtare si ajo e shkruar, ashtu edhe ajo vizive dhe media e re online.
