Per Erjonin! (29)
Kur takova Erjonin ishte shume i gezuar qe me shihte. Sigurisht qe edhe une isha sepse kishim nje jave pa u pare por une isha ne siklet sepse brenda meje kisha nje gjysem ndjenje faji. Them gjysem ndjenje faji sepse nuk e di nese duhet ta quaj veten plotesisht fajtor apo jo. Ne fund te fundit une nuk isha i vetedijshem ne ato momente dhe vec kesaj ishte thjeshte seks. Ishte thjeshte nje nate qe kaloi dhe qe mbetet aty. Pse duhet te ndikoje ajo nate ne lumturie tone? Ajo nate nuk me ben mua ta dua Erjonin me pak, perkundrazi, ndoshta e dua me shume. Ai person i asaj nate nuk mori asgje te Erjoni dhe nuk la asgje tek une. Vec ndjenjes se fajit qe po i fsheh dicka Erjonit sigurisht.