Parlamaneti Evropian rëndon djathtas. Po tani çfarë ndodh?

Pas zgjedhjeve për Parlamentin Europian këtë vit, partitë e djathta kanë fituar konsiderueshëm dhe shqetësimet për ndikimin e mundshëm në të drejtat e LGBT+ po rriten çdo ditë e më shumë. 

Partitë e ekstremit të djathtë, të njohura për vlerat e tyre konservatore, mund të shtyjnë për politika që kufizojnë të drejtat e LGBT+, kundër martesës dhe adoptimit nga çiftet e të njëjtit seks, dhe  pritet të sfidojnë njohjen ligjore të identitetit gjinor dhe aksesin në kujdesin shëndetësor për njerëzit transgjinorë. Këto kthesa të mundshme përfaqësojnë një pengesa të galopante për komunitetin LGBT+.

Popullariteti në rritje i ideologjive të ekstremit të djathtë gjithashtu paraqet një rrezik të shtuar për diskriminim dhe gjuhë urrejtjeje ndaj njerëzve LGBT+. 

Dhuna e motivuar nga urrejtja dhe përjashtimi ka të ngjarë të bëhen më të zakonshme. Për më tepër, partitë e ekstremit të djathtë shpesh promovojnë role tradicionale gjinore dhe struktura familjare, duke minuar mundësisht dukshmërinë dhe pranimin e identiteteve LGBT+. 

Megjithatë, disa vende kanë demonstruar vullnet të fuqishëm politik për të avancuar dhe mbrojtur të drejtat e LGBT+. Gjermania, Islanda, Estonia dhe Greqia kanë bërë përparime të rëndësishme në mbrojtjen e të drejtave të LGBT+ përmes përmirësimeve në legjislacion dhe masa kundër diskriminimit. Gjermania ndaloi krimet e urrejtjes bazuar në orientimin seksual, identitetin gjinor dhe karakteristikat seksuale, ndërsa Estonia dhe Greqia kaluan ligjet për të lejuar çiftet e të njëjtit seks të martohen dhe të adoptojnë fëmijë. Por vendet në procesin e anëtarësimit në BE, përfshirë Turqinë dhe Gjeorgjinë, po shtypin në mënyrë të vazdhueshme të drejtat e njeriut dhe liritë themelore.

Zgjedhjet evropiane të vitit 2024 kanë krijuar një terren për ndryshime të mundshme në peizazhin legjislativ dhe shoqëror të BE-së. Me rritjen e fuqisë së partive të djathta, lufta për të drejtat e LGBT+ bëhet më e rëndësishme se kurrë. Vitet e ardhshme do të jenë vendimtare për të përcaktuar nëse Evropa mund të mbajë angazhimin e saj ndaj të drejtave të njeriut dhe barazisë, apo nëse do të shohë një regres të ndikuar nga ideologjitë nacionaliste dhe konservatore.